فرآیند تولید الیاف سویا با سایر الیاف طبیعی که معمولاً در تشک ها استفاده می شود متفاوت است؟

فرآیند تولید الیاف سویا با سایر الیاف طبیعی که معمولاً در تشک ها استفاده می شوند از چند جهت کلیدی متفاوت است:

فرآیند استخراج: فیبر سویا معمولاً از محصولات جانبی استخراج روغن سویا به دست می‌آید. این شامل پردازش روغن سویا برای جداسازی پروتئین سویا است که سپس به الیاف تبدیل می شود. در مقابل، الیافی مانند پنبه مستقیماً از غوزه‌های گیاه پنبه تهیه می‌شوند، در حالی که پشم از گوسفندان قیچی می‌شود.

درمان شیمیایی: فیبر سویا اغلب به درمان های شیمیایی در طول فرآوری نیاز دارد تا پروتئین سویا را به شکل فیبر قابل استفاده تبدیل کند. این می تواند شامل فرآیندهایی مانند اکستروژن باشد که در آن پروتئین حل می شود و سپس با استفاده از تکنیک های ریسندگی به الیاف تبدیل می شود. در مقایسه، الیافی مانند پنبه و پشم تحت تمیز کردن و پردازش مکانیکی برای حذف ناخالصی‌ها و تراز کردن الیاف قرار می‌گیرند.

ترکیب و ریسندگی: پارچه تشک الیاف سویا ممکن است با سایر الیاف طبیعی یا مصنوعی ترکیب شود تا خواص آن را افزایش دهد، مانند افزایش دوام یا بهبود قابلیت های رطوبت زدایی. فرآیند ریسندگی برای الیاف سویا شامل اکستروژن از طریق اسپینرها برای ایجاد رشته های پیوسته است که سپس به نخ ها برای تولید پارچه می چرخند.

اثرات زیست محیطی: تولید الیاف سویا به طور کلی در مقایسه با برخی دیگر از الیاف طبیعی تأثیر زیست محیطی کمتری دارد. این محصول از محصولات جانبی سویا استفاده می کند که در غیر این صورت دور ریخته می شوند و با کاهش ضایعات به پایداری کمک می کنند. با این حال، مهم است که انرژی و ورودی های شیمیایی مورد نیاز در طول پردازش را در نظر بگیرید.

ویژگی های محصول نهایی: الیاف سویا دارای خواصی مانند نرمی، قابلیت جذب رطوبت و ویژگی های ضد حساسیت است که آن را برای پارچه های تشک مناسب می کند. فرآیند تولید آن بر این ویژگی‌ها تأثیر می‌گذارد و تضمین می‌کند که استانداردهای عملکرد مورد انتظار در مواد بستر را برآورده می‌کند.

در حالی که الیاف سویا از نظر سازگاری با محیط زیست و راحتی شباهت هایی با سایر الیاف طبیعی دارد، فرآیندهای تولید خاص آن از نظر منبع، درمان و ادغام در تولید پارچه تشک آن را متمایز می کند.3